سبحان شیرین زبون

سبحان عسلم

چند روز دیگه تولد سه سالگی شماست عزیزم اما شما هنوز از پ م پ ر ز (ایجوری نوشنم که خجالت نکشی تنبل) استفاده میکنی . جالب این جاست که وقتی تموم میشه میای و اطلاع رسانی میکنی.

پسر گلی

تازگی ها خیلی هم بامزه تر شدی و با اون زبون شیرینت همه چیز و میگی. وقتی با اون زبان کودکانه و معصومت حرف میزنی میخوام بگیرم بغلم فشارت بدم از ته قلبم ماچت کنم.

جیگر طلای من

امروز شما خونه مامان جون بودی. به عبارتی تلفن چی اونجا بودی . "میگی من اونه مامانی بمونم" بعد من بهت گفتم پس مامان زینب چی؟ نمیری پیشش؟ تو با اون زبون قشنگت گفتی: " مامان نینب ماشین بیاره ... من پیش مامان نینب بعابم"

به من میگی :‌ "منو نبورد اوندا بابادون" (باباجون منو نیاورد اونجا - خونه ما)

میگی : " آپول ژدی؟"

قربونت برم که وقتی مامان جون بهت گفت کجا رو آمپول میزنن؟  جاشو نشون میدی عززززززززززززززززیزم.

بهت میگم‌ : " سبحان عمه! بستنی خوردی؟" میگی :"بشنی  نهرید" (بستنی نخرید)

میگی : " بابامهدی دیبیس شیش داله. دادیشو برده آپول بژنه" (بابامهدی ٢٠٦ داره. عرفان و برده آمپول بزنه)

الهی  فدات بشم که وقتی باباجون دعوات میکنه اصلا حساب نمی بری و تا پشتشو میکنه براش ادا در میاری.

خیلی شیرین و عسلی شدی شیرین عسل عمه